DisGoveraars

Waar jonge jongetjes vaak brandweerman willen worden, wilde ik graag als sportjournalist langs alle (voetbal)stadions. Wat later ontdekte ik dat er meer in de wereld is dan sport en werd mijn zogenaamde toekomst heel tastbaar in een Matthijs van Nieuwkerk (iets in de journalistiek) en een Mark Rutte (iets in de politiek). Beide mannen zijn op hun eigen manier nu ietwat besmet en inmiddels zijn mijn jongensdromen iets realistischer geworden.

Het werd een (niet afgemaakte) studie Politicologie, veel bijbanen in de sfeer van politiek, journalistiek en evenementen en uiteindelijk het assistent-bedrijfsleiderschap van een restaurant. Daar leerde ik de charme van de boel op orde brengen en een consistente administratie creëren in combinatie met het bezorgen van een fijne lunch/avond aan onze gasten. Dat kopje koffie en/of die maaltijd ruil ik nu in voor het ontzorgen van onze trainees en mijn mede kernteamleden. Ik kijk er naar uit om op de achtergrond de ambtenaren van de toekomst te helpen bij de start van hun loopbaan. Hetzelfde begin waar ik ook nog middenin zit, vandaar dat ik mij denk thuis te gaan voelen in deze jonge, dynamische groep.

Mijn nieuwsgierigheid en enthousiasme hoop ik over te brengen en te gebruiken om met elkaar onszelf nog beter te leren kennen en tegelijkertijd de frisse blik te zijn die de overheid nodig heeft. En misschien DisGover ook wel. Dat hoop ik te ontdekken en daarbij gebruik te maken van het feit dat ik helemaal nieuw in de organisatie ben. Hopelijk niet om brandjes te blussen, maar door het al kolkende ‘DisGover-stadion’ nog levendiger te maken.